
เมื่อพูดถึงมังงะแนวสยองขวัญที่ขึ้นหิ้ง ไม่มีใครที่สามารถล้มแกลงได้ ทั้งเนื้อหาที่จริงจังดูมีหลักการบางเรื่องก็มีที่มาที่ไปชัดเจนว่าเกิดจากอะไร หรือบางครั้งก็เป็นการจบแบบปลายเปิดให้เราคนอ่านไปคิดต่อว่าเรื่องราวมันจะเป็นอย่างไร มันคือเสน่ห์ที่อาจารย์ จุนจิ อิโต้ ทำได้ นี่ยังไม่นับลายเส้นของการวาดผู้หญิงของแกที่จัดว่าสวยมาก ๆ และที่สวยไปกว่านั้นคือผีปีศาจสัตว์ประหลาดของแก ก็สวยน่ากลัวยิ่งกว่าเรียกว่าเป็นสิ่งตรงข้ามที่รวมกันได้อย่างลงตัว แถมตอนนี้แกก็มีผลงานใหม่อย่างอนิเมะ Uzumaki ก้นหอยมรณะ ที่เป็นการถอดลายเส้นขาวดำของอาจารย์แก มาทำเป็นอนิเมะได้อย่างลงตัว จนหลายคนอยากรู้ว่าที่มาที่ไปของจินตนาการความหลอนของอาจารย์มาจากที่ไหน วันนี้เรามาหาคำตอบไปพร้อม ๆ กันเลย
โดยข้อมูลนี้มาจากบทสัมภาษณ์ของทาง Numan Tokyo ซึ่งทางอาจารย์จุนจิได้เปิดเผยว่า แนวทางที่ไม่เหมือนใครของเขา ในการสร้างผลงานแนวสยองขวัญที่เราได้อ่าน ได้รับอิทธิพลมาจากบรรยากาศที่น่ากลัวและระทึกขวัญในวัยเด็กของเขา โดยอาจารย์บอกว่าในสมัยที่แกยังเด็ก ช่วงกลางทศวรรษ 1960 ถึงต้นทศวรรษ 1970 กระแสเรื่องราวลึกลับปริศนาต่าง ๆ ไปจนถึงเรื่องผีในต่างประเทศกำลังเข้ามาสู่ญี่ปุ่น ซึ่งอาจารย์ก็ได้ดูผลงานเหล่านั้นมาตั้งแต่เด็ก และมีผลงานหลายชิ้นก็ประทับใจอาจารย์แก ไม่ว่าจะเป็นภาพยนตร์เรื่อง The Exorcist (1973) และอาจารย์จุนจิยังกล่าวว่า "นอกจาก The Exorcist ผมยังสนุกกับการดูละครเรื่องสั้นในรายการ Horifying Special! A World You Don't Know อีกด้วย" โดยผลงานเหล่านี้ได้จุดประกายความสนใจของอาจารย์จุนจิในเรื่องสยองขวัญเหนือธรรมชาติ

นอกจากภาพยนตร์ขวัญคลาสสิกอย่าง The Exorcist แล้วอาจารย์จุนจิยังคุ้นเคยกับสื่อสยองขวัญต่าง ๆ ในสมัยเด็กอีกด้วย ไม่ว่าจะเป็นหนังสือชื่อ The Great Prophecies of Nostradamus อาจารย์จุนจิกล่าว "หนังสือเล่มนี้บอกว่า จุดจบของมนุษยชาติจะเกิดขึ้นในเดือนที่เจ็ดของปี 1999 และเมื่อยังเป็นเด็กผมเตรียมตัวสำหรับการสิ้นสุดของโลก และผมก็เชื่อเรื่องนี้จนอายุ 35" สิ่งที่น่าสังเกตคือมังงะแนววิทยาศาสตร์ของอาจารย์จุนจิในช่วงต้นทศวรรษ 2000 เรื่อง Remina ก็น่าจะมาจากแนวคิดในสมัยเด็กของแกเช่นกัน
ซึ่งสำหรับคนที่ไม่เคยอ่าน เรื่องราวใน Remina จะกล่าวถึงดาวเคราะห์ Remina จะพุ่งชนโลก แต่แทนที่ชาวบ้านจะเตรียมตัวเตรียมใจ ชาวบ้านกลับมาทำร้ายด่าคนที่ค้นพบดาวเคราะห์นี้ว่าเป็นคนนำมันมา และลูกสาวที่ชื่อ Remina ที่ตั้งตามชื่อดาวเคราะห์นั้นก็โดนหางเลขไปด้วย นั่นคือหนึ่งในประสบการณ์ที่อาจารย์จุนจิเอาความชอบในสิ่งเหล่านี้มาดัดแปลงเป็นมังงะของตนเอง

เรียกว่าที่มาที่ไปไม่ธรรมดาจริง ๆ ซึ่งคนในยุคนี้อาจจะมองว่าสิ่งที่อาจารย์จุนจิแกได้ดูได้อ่านในยุคนั้น มันคือเรื่องแปลกที่เด็ก ๆ ได้ดูอะไรแบบนี้ แต่ถ้าใครที่เคยเกิดในยุค 80 ถึงต้น 90 (ไม่ต้องยุคอาจารย์แกก็ได้) การได้ดูภาพยนตร์สยองขวัญความรุนแรง มันคือเรื่องปกติที่เด็ก ๆ ในยุคนั้นรับรู้มา ต่างกับสมัยนี้ที่ผู้ใหญ่บางคนคิดว่าสื่อต่าง ๆ จะเป็นตัวจุดประกายให้เด็กทำผิด อย่างถ้าดูภาพยนตร์ยิงกันมาก ๆ หรือเล่นเกมยิงเราจะอยากไปไล่ยิงคนอื่น ดูอย่างอาจารย์จุนจิที่ดูหนังผีรายการผีใสแต่เด็ก โตมาก็เป็นนักเขียนการ์ตูนผี และตรงข้ามคนที่มันทำอะไรแบบนี้ ส่วนมากไม่เคยดูหนังหรือเล่นเกมแนวยิงด้วยซ้ำ เรียกว่ามาผิดทางเต็ม ๆ เลยทีเดียวสำหรับบ้านเรา